Soms wanneer wij een website opdracht krijgen, krijgen wij de vraag: “Ik wil de website in meer talen hebben, wat nu?”. Als een website meerdere taalversies beschikbaar heeft, dan zijn er verschillende URL-structuren mogelijk. Laten wij eerst induiken wat een URL-Structuur is. www.dwork.nl is een URL en de structuur daarachter zijn de pagna’s, zo ook een taal zou een pagina (map) kunnen zijn. Een map is dus een locatie waar de pagina zich in bevind.
In onderstaande afbeelding zie je de verschillende mogelijkheden:
In het bovenstaande plaatje (voorbeeld) kan je dus opmerken dat de taal in een bepaalde structuur zit, direct zie je ook de voordelen hiervan.
Heb je een keuze gemaakt, dan wil je ook graag dat Google weet welke taal bij welke pagina hoort. Tenslotte moet de juiste pagina in Google naar voren komen. De Duitse taal moet bijvoorbeeld bij Google.de naar voren komen. De Australische versie moet in Google.com.au naar voren komen en niet bij andere Engelse Google websites, mocht er bijvoorbeeld ook een Amerikaanse versie van de website aanwezig zijn.
Gebruik van taalannotaties
Door in de broncode mee te geven om welke pagina het gaat, weet Google dat het om een bepaalde taal gaat bij een land. Dit zijn taalannotaties. Deze zijn als volgt mee te geven in de head van de pagina:
<link rel=”alternate” href=”http://voorbeeld.com/nl” hreflang=”nl” />
<link rel=”alternate” href=”http://voorbeeld.com/be” hreflang=”nl-be” />
<link rel=”alternate” href=”http://voorbeeld.com/de” hreflang=”de” />
<link rel=”alternate” href=”http://voorbeeld.com/au” hreflang=”en-au” />
<link rel=”alternate” href=”http://voorbeeld.com/en” hreflang=”en” />
In het bovenstaande voorbeeld is er gekozen voor een submap. De verschillende submappen geven een bepaalde taal weer. En de bovenstaande regels worden in volgorde voor de volgende locaties/talen ingezet:
- De eerste is voor de Nederlandse markt (google.nl);
- De tweede is voor de Belgische markt met de focus op de Nederlandse/Vlaamse taal (google.be);
- De derde is voor de Duitse markt (google.de);
- De vierde is voor de Australische markt (google.com.au);
- De laatste is voor de Engelssprekende markt (o.a. Amerika (google.com), Engeland (google.co.uk), Canada (google.ca, etcetera)
De verschillende talen en landen (zoals en-au) zijn vastgelegd met ISO-indelingen. Er zijn ISO-indelingen voor landen en voor talen.
Naast het gebruik van de head van de broncode om verschillende taalversies kenbaar te maken, zijn er andere manieren om de verschillende taalversies te laten zien. Het is namelijk mogelijk om de HTTP-headers of een sitemap te gebruiken. Meer informatie hierover lees je op de website van Google, maar je kunt ook de video hieronder bekijken.
Subdomein, submap of ander taaldomein
In principe maakt het niet uit of je bijvoorbeeld een subdomein, submap of een ander taaldomein gebruikt om andere talen te tonen. Zolang deze goed ingericht is, is er niks aan de hand. Het mooiste zou natuurlijk een apart domein zijn. Dit is namelijk ook voor de bezoekers het meest herkenbaar.
*) dank aan dit artikel, bron bij emerce
