Scrollen en content boven de vouw
Een van de meest gebezigde wijsheden over internetgebruikers, is dat ze “niet lezen” en vooral “niet scrollen op de homepage”. Alle belangrijke informatie moet op het scherm passen. Nu is het wereldwijdeweb nog niet zo heel oud, maar het wordt steeds volwassener. En de tijden zijn intussen veranderd, vooral op het gebied van scrollen.
In de jaren ’90 waren de schermen klein, de modems traag, en de websites veelal digitale versies van papieren media. Folders op internet. De term “below the fold” (onder de vouw) deed zijn intrede: de aloude krantenwijsheid dat mensen vooral de bovenkant van de voorpagina lezen, alles wat onder “de vouw” staat wordt genegeerd. Homepages werden pixelperfect volgepropt met precies passende kaders en content. Die paar pixels op je eerste pagina waren je belangrijkste real estate en daar moest je effectief mee omgaan. Ontwerpers hadden daardoor bijvoorbeeld de neiging steeds kleinere lettertjes te gebruiken, er werden zelfs lettertypen ontwikkeld als de Silkscreen met het specifieke doel om zo klein mogelijk op het scherm toch nog leesbaar te zijn. Alles om ruimte te besparen en alle inhoud passend aan de bovenkant van je homepage te krijgen.
Meer voorkeur responsive
Tegenwoordig ontwerpen we echter niet meer pixelperfect, maar bij voorkeur responsive. Een website past zich aan aan het scherm waarop deze wordt bekeken: van 30″ monitor tot kleine smartphone, de layout werkt altijd. Dat houdt in dat er flexibiliteit nodig is, en dat per definitie niet al je content altijd op het scherm past. Smartphone-gebruikers scrollen de hele dag door, en dat werkt gewoon intuïtief goed – ze denken er niet meer bij na.
Uit usability-onderzoek blijkt inmiddels dat de onderste helft van een pagina (below the fold, scrollen verplicht) minimaal net zo goed gelezen wordt als de bovenkant, en soms zelfs beter. Het laatste artikel op een homepage, helemaal onderaan, krijgt soms zelfs meer aandacht dan alles wat erboven staat. Dat gaat niet automatisch: een pagina moet wel aan een paar voorwaarden voldoen om mensen ertoe te bewegen te gaan scrollen. Kort samengevat is de richtlijn: een pagina moet er toe uitnodigen om verder te kijken. Eigenlijk is dat een zeer logische uitwerking van de Gouden Regels van Heldere Navigatie.
De Gouden Regels Van Heldere Navigatie
- Je moet weten waar je bent (status)
- Je moet weten waar je vandaan komt (historie)
- Je moet weten waar je naar toe kunt (verwachting)
Om content onderaan een pagina onder de aandacht te brengen moeten mensen weten dat onderaan nog wat interessants te vinden is. Ze moeten daar content verwachten. Dat kan door:
- de bovenkant van de pagina niet helemaal vol te proppen – laat mensen meer verwachten
- halverwege geen (horizontale) elementen te gebruiken die de pagina lijken af te sluiten
- te zorgen dat de browser-scrollbalk duidelijk correspondeert met de lengte van de pagina
Dat laatste gaat bijvoorbeeld fout bij gebruik van iFrames of andere uitklapkaders die een scrollbalk in de pagina zelf creëren. Gebruikers weten naadloos aan een browserscrollbalk af te lezen hoeveel content er nog is, en een scrollbalk wordt tegenwoordig veel gebruikt en bekeken.
Het goede nieuws is daarom: we mogen weer wat meer ruimte nemen in de opzet van websites. Dat komt de leesbaarheid en het plezier van internetgebruik ten goede!
